نویسنده: رابین رایت
احتمال وقوع جنگ داخلی در آمریکا، طی ۱۰ تا ۱۵ سال آینده، حدود ۶۰ درصد تخمین میزند.
یک روز پس از نزاع و خشونت و کشتار نژادپرستانه در ویرجینیا، فرماندار این شهر اظهار داشت: (چطور شد که ما به اینجا رسیدیم؟) بعد از واقعه شارلوتزویل ویرجینیا و دیگر وقایع خونین در فرگوسن، چارلستون، دالاس، سنت پل بالتیمور، باتون روژ و اسکندریه، بهتر است این سوال را پرسید که آمریکا به کدامین سو پیش میرود؟ اتحاد این کشور تا چه حد سست و شکننده شده است؟ گروه راست رادیکال، سال پیش موفق شد بیشترین کرسیهای سیاسی از نیم قرن پیش تاکنون را از آن خود کند. اکنون بیش از ۹۰۰ گروه نفرت، در آمریکا شکل گرفته و این آمار دائما در حال افزایش است.
کیث ماینز، افسر بازنشسته نیروهای ویژه ارتش که اکنون در وزارت امور خارجه مشغول به کار است، در خلال جنگهای داخلی، در بسیاری از کشورهای خاورمیانه و آفریقا مشغول به خدمت بوده است. وی با مشاهده درگیریهای موجود در آمریکا، احتمال وقوع جنگ داخلی را در این کشور، طی ۱۰ تا ۱۵ سال آینده، حدود ۶۰ درصد تخمین میزند. وی اظهار میدارد الگوی نزاعهای داخلی طی شصت سال گذشته در سراسر جهان تحول زیادی داشته است. امروز کمتر جنگ داخلی را میتوان یافت که در سنگرهای ثابت و در مرزهای جغرافیایی ثابت روی دهند؛ بلکه بیشتر شامل درگیریهایی وسیع اما با شدت کم و طی چند مرحله نزاع خشونت بار است که مکان ثابتی ندارد. به تعریف ماینز، جنگ داخلی به معنای نفی سیاستهای سنتی قدرت سیاسی حاکم است که برای سرکوب آن از سازمان حفاظت ملی کمک گرفته میشود.
ترامپ، از خشونت به عنوان شیوهای برای پیشبرد اهداف سیاسی استفاده کرده و در خلال کمپین انتخاباتی و پس از آن از زورگویی نیز به عنوان اهرم فشار استفاده کرده است. به گفته ماینز، (با توجه به وقایع اخیر این طور به نظر میرسد که جناح چپ نیز با اینگونه رفتار، مخالفتی ندارد). به عقیده وی حال نیز مانند سال ۱۸۵۹، هر کسی از چیزی عصبانی است و همه به همراه خود اسلحه حمل میکنند.
دیوید بلایت، تاریخ شناس، عقیده دارد که مقایسه شباهتها و تفاوتها بین دو چیز همواره احتمال نادرست بودن دارد. اما میتوان گفت که امروز نیز دقیقا مانند دهه ۱۸۵۰، ما شاهد سازمانهایی با قدرت عملکرد ضعیف هستیم، حزبهای قطبی داریم و این احزاب در حال از دست دادن یکپارچگی هستند.
وی افزود: (باید به خاطر حفظ شاخص سلامت آمریکا، به این حزبها توجه ویژه داشته باشیم. در زمان جنگ پیشین، همه چیز سریع اتفاق افتاد و مردم نتوانستند خود را تطبیق دهند: قانون آزادی بردهها، شورش، و حتی جنگ آمریکا و مکزیک. اکنون نیز در یک چنین حالتی هستیم. مردم هنوز در حال هضم انتخاب دونالد ترامپ در مقام رئیس جمهور هستند.)
به گفته وی: (زمانی میگوییم که در خطر جنگ داخلی احتمالی هستیم که یک انتخابات، یک لایحهٔ تصویب شده، یا یکی از اقدامات انجام شده از سوی دولت یا افراد منتسب در مقامهای بالا، به طور کلی در تضاد با یکی از احزاب، یا یک گروه بزرگ باشد. امروز، تضعیف نهادهای سیاسی سبب شده نظر مردم در خصوص معتبر بودن هرکدام از این نهادها، دچار تغییر شود.)
به گفته گرگوری داونز، تاریخ شناس، در پی واقعه شارلوتزویل، طیف وسیعی از احزاب مختلف با گرایشهای سیاسی متفاوت این رفتار را تحریم کردند که در نوع خود دلگرم کننده بود؛ اما باید عنوان کرد که این امر، کافی نبود و دلیل بر عدم تکرار این گونه رفتارهای خشونت بار نیست. مشخص است که اگر این خشونت عمیقا از نیروهای فرهنگی یا اجتماعی سرچشمه بگیرد، سیاستمداران قادر نخواهند بود با ارائه دلیل و منطق، مردم را از آن بازدارند.
اریک فونر، تاریخ شناس دانشگاه کلمبیا و برنده جایزه پولیتزر در سال ۲۰۱۱ نیز نسبت به اینکه این نزاعها، شبیه جنگ داخلی پیشین آمریکا است، مطمئن نبود. وی اظهار داشت: (مشخصا در این کشور شکافهای زیادی در مسائل مختلف از جمله نژاد، ایدئولوژی و زندگی شهری و روستایی داریم، اما مشخص نیست که این اختلافات به طور حتم تبدیل به جنگ داخلی شود.)
وی همچنین به واقعه شارلوتزویل اشاره کرد و عنوان داشت که این اتفاق، دلیلی بر به وجود آمدن جنگ داخلی نیست. بحث مردم در خصوص جامعه و نژاد در آمریکا است و نه جنگ داخلی.
شارلوتزویل اولین تظاهرات در آمریکا نبود، آخرین آنها نیز نیست. ۹ تظاهرات اعتراضی دیگر قرار است ماه دیگر به وقوع بپیوندد.
منبع: نیویورکر/ ترجمه تحریریه دیپلماسی ایرانی
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/8137
تگ ها: